باورهای غلط رایج درباره پنجره یو پی وی سی (قسمت اول)
خلاصه:
چند دیدگاه نادرست درباره پنجره یو پی وی سی وجود دارد که در این مطلب به برخی از آنها پرداخته ایم. با آکادمی هافمن همراه باشید.
صاف برویم سر اصل مطلب! چند دیدگاه نادرست درباره پنجره یو پی وی سی وجود دارد که در این مطلب به برخی از آنها پرداخته ایم. با آکادمی هافمن همراه باشید. ما در مطالب دیگرمان، به این موضوع بیشتر خواهیم پرداخت.
پنجره ای که فقط ظاهر دو جداره دارد، یعنی فضای خلأ بین دو شیشه ایجاد نشده و سپس این فضای نفوذ ناپذیر با گاز آرگون یا کریپتون پر نشده است. در پنجره دو جداره حقیقی، بین دو شیشه ابتدا یک فضای خلأ نفوذ ناپذیر شکل می گیرد تا هوا و رطوبت وارد آن نشود، سپس گاز آرگون یا کریپتون در این فضا محبوس می شود و امکان خروج نمی یابد. فاصله بین دو شیشه هم بسیار مهم است. این فاصله باید متناسب با گاز مصرفی، به درستی و براساس میلی متر انتخاب شود تا سیستمی عایق شکل بگیرد. همچنین پروفیل و قاب پنجره نیز باید از جنسی غیر از آهن و آلومینیوم که خود رسانای حرارت هستند، تولید شده باشند که به جز شیشه، سایر اجزای پنجره نیز عایق حرارت، گرد و خاک و صدا باشند.
پس نتیجه می گیریم این باور که پنجره دو جداره فرقی با پنجره عادی ندارد، جز این که یک شیشه بیشتر دارد، اشتباه است. این چنین نیست که با اضافه کردن یک لایه شیشه بیشتر، به سامانه ای عایق دست پیدا کنیم و مسئله کاملا علمی است. از این رو، نصب پنجره دو جداره را باید به متخصص حرفه ای سپرد تا نتیجه کار، پنجره ای صرفا با ظاهر دوجداره نباشد!
پنجره یو پی وی سی تفاوتی با پنجره عادی ندارد
در سال های نخست که پنجره یو پی وی سی وارد کشورمان شد، به دلیل ناآشنایی کارشناسان نصب، فروشندگان و سازندگان، همچنین اطلاعات کمی که مصرف کنندگان درباره این نوع پنجره داشتند، این باور نادرست در بخشی از جامعه شکل گرفت که پنجره دو جداره تفاوت قابل توجهی با پنجره عادی ندارد و تنها یک شیشه بیشتر دارد. برخی بر این باور بودند که این پنجره فقط به دلیل داشتن یک شیشه اضافی، مقاوم تر است یا جلوی انتقال حرارت بین خانه و محیط بیرون را می گیرد. با گذشت زمان، این باور نادرست منجر به این شد که پنجره های دو جداره ای ساخته و نصب شدند که فقط ظاهر دو جداره داشتند و عملکرد عایق نداشتند، چون از اساس سیستمی عایق نبودند و فقط یک شیشه بیشتر داشتند!پنجره ای که فقط ظاهر دو جداره دارد، یعنی فضای خلأ بین دو شیشه ایجاد نشده و سپس این فضای نفوذ ناپذیر با گاز آرگون یا کریپتون پر نشده است. در پنجره دو جداره حقیقی، بین دو شیشه ابتدا یک فضای خلأ نفوذ ناپذیر شکل می گیرد تا هوا و رطوبت وارد آن نشود، سپس گاز آرگون یا کریپتون در این فضا محبوس می شود و امکان خروج نمی یابد. فاصله بین دو شیشه هم بسیار مهم است. این فاصله باید متناسب با گاز مصرفی، به درستی و براساس میلی متر انتخاب شود تا سیستمی عایق شکل بگیرد. همچنین پروفیل و قاب پنجره نیز باید از جنسی غیر از آهن و آلومینیوم که خود رسانای حرارت هستند، تولید شده باشند که به جز شیشه، سایر اجزای پنجره نیز عایق حرارت، گرد و خاک و صدا باشند.
پس نتیجه می گیریم این باور که پنجره دو جداره فرقی با پنجره عادی ندارد، جز این که یک شیشه بیشتر دارد، اشتباه است. این چنین نیست که با اضافه کردن یک لایه شیشه بیشتر، به سامانه ای عایق دست پیدا کنیم و مسئله کاملا علمی است. از این رو، نصب پنجره دو جداره را باید به متخصص حرفه ای سپرد تا نتیجه کار، پنجره ای صرفا با ظاهر دوجداره نباشد!